Бұл мақалада ауыл мектептерінің мұғалімдері өз мектептерінде Позитивті бейбітшілікке баулитын білім беру (Positive Peace Education (РРЕ) бойынша Іс-әрекеттегі зерттеу жобаларын қалай әзірлеп, жүзеге асырғаны және олардың бұл жұмысының тікелей, құрылымдық және мәдени қысым мен зорлық-зомбылыққа қарсы трансформациялық әсері қарастырылады. Зерттеу нәтижелері ауыл мұғалімдерінің жергілікті проблемалар мен теңсіздіктерді анықтап, оларды нақты жағдаятқа сәйкес тиімді түрде шешудегі қабілеті мен әлеуеті жоғары екендігін көрсетті. Мұғалімдер өздерінің Іс-әрекеттегі зерттеу жобаларында жазалау тәсілдерінен қарым-қатынасқа негізделген әдістерге көшіп, оқушыларға «таңба тағу» сияқты құрылымдық тәжірибелерге қарсы шығып, мектептегі мәдени зорлық-зомбылық мәселесін көтерді.
Зерттеу тобының қолдауымен олар бұл жұмысты сыртқы нұсқауларға немесе ұлттық реформаларды орындауға бағытталған талаптарға емес, өз бастамаларына, ішкі әлеуетіне, қарым-қатынастарына және құндылықтарына сүйене отырып жүзеге асырды. Бұл мақалада біз позитивті бейбітшілік тәрбиесі мұғалімдердің әрекет ету еркіндігін дамытады деп пайымдаймыз, себебі ол күнделікті өмірде қалыпты құбылыс ретінде қабылданатын зорлық-зомбылықты тани білуге және онымен күресуге мүмкіндік береді.
Мақалада PPE әдісі мұғалімдерге жан-жақты қолдау көрсетіп, жақсы өмір сүру сапасын, жанашырлықты, құндылықтарды, теңдікті және азаматтықты ілгерілетуге арналған, әсіресе материалдық және адами ресурстар шектеулі, бірақ қарым-қатынас әлеуеті жоғары ауылдық ортада қолдануға қолайлы, шығыны аз және контекске сай тәсіл ретінде қарастырылады.